کامیون ها چگونه به ماشین هایی مفید تبدیل شدند؟
اگرچه برای حمل ون قل مواد خاکی از وسایلی مانند اسکریپرها تسمه نقاله و قطار استفاده میشود ولی معمول ترین وسیله برای حمل و نقل مواد خاکی کامیونها هستند.
این ماشینهای حمل کننده بخاطر سرعت زیاد برروی راههای هموار همچنین ظرفیت زیاد هزینه حمل و نقل مواد را نسبتا پایین می آورند. این ماشین ها دارای قابلیت انعطاف زیادی میباشند زیرا تعدادی از آنها را که در یک پروژه مورد استفاده قرارمیگیرند می توان زیاد یا کم نمود تا در ظرفیت مورد نیاز تعدیل بوجود آید.
این ماشین ها به دونوع معمولی (MING TRUCK) وکمرشکن (ARTICULATED TRUCK)
الف – کامیون های معمولی
این نوع در دو نوع یکی مخصوص حرکت درجاده ها و دیگری مخصوص حرکت خارج از محدوده جاده (HIGHWAY&OFF HIGHWAY TRUCKS) ساخته میشوند. کامیونهای خارج جاده ای میتوانند در ابعاد بزرگتر و با ظرفیت چند صد تن ساخته شوند. هرکدام ازآنها انواع مختلف دارند اما نوع کمپرسی آن بیش از سایر انواع آن به کاربرده میشود.
کمپرسی ها درمورد حمل مواد دارای انعطاف پذیری زیاد بوده و بخصوص نوع جاده رو آن با سهولت بسیار در پروژه های مختلف قادر به حرکت میباشند. انوع مختلف کمپرسی وجود دارد، مثلا این کمپرسی ها در انواع دیزلی یا بنزینی یک یا دو دیفرانسیلی و دو یا سه محوری به بازار عرضه میشوند.
ب- کامیون های کمرشکن
همانطور که از نام آنها مشخص است، از دو قسمت تشکیل شده اند. قسمت موتور و قسمت مخزن. که توسط یک مفصل به هم متصل هستند در واقع کمرشکن ها، تریلرهای مخصوص حمل مواد خاکی هستند که بوسیله تراکتور کشیده میشوند.
این واحد فقط برای حمل مواد خاکی طراحی شده اند و مواد حمل شده را یا از عقب و یا از کف واگن و یا از پهلوها تخلیه مینمایند. بعضی از این کامیونها دارای مجرای تخلیه طولی هستند که بیشتر در مورد ایجاد خاکریزها مورد استفاده قرارمیگیرد. این کایمون ها نیز بر دو نوع داخل جاده ای وخارج جاده ای هستند. البته نوع جاده ای آن بیشتر است زیرا وجود مفصل کمرشکن قدرت مانورآنرا نسبت به کامیون های عادی درناهمواریهای خارج جاده بیشتر میکند.